lisede okuldan kaçmak

lise hayatım boyunca en çok haz aldığım şeydir.nerede bir duvar görsem üstünden atlayıp özgürlüğe kanat çırpasım geliyor. denememiş olan net ilkokulludur veya inek öğrencidir.

dünyanın en zevkli şeylerinden biridir. öyle elini kolunu sallayarak çıkamazdı öğrenciler bizim lisede. önce çantalar atılır daha sonra duvarın üstünden atlanır ve ağaçlara kamufle olarak ormandan anayola sızılıp otostop çekilirdi. sırf kamufle olmak için haki rengi mont almıştım.

bizim hocalar hiç takmıyodu valla kaçmayı bizde kaçıyorduk 4 sene boyunca devamsızlığım hep 39,5 olmuştur xd

lisede değilde ilkokulda arkadaşımla okuldan kaçıp bize gitmiştik. sabahçı olduğumuzdan ve saat henüz öğleni geçmediğinden annem bize kahvaltı hazırlamıştı kahvaltı yapıp okula geri gitmiştik

okuldan kaçma fikri hep okulu gördüğüm an gelirdi bahçeye girerdim en az 5 kişide yanıma eklerdim kapıdan çıkma şansı olmasına rağmen koşa koşa arka bahçeye gidip duvardan atlatırdım herkesi

öğle arasında bi ton entrikayla güç bela kaçardık, lise günlerinin en zevkli anlarıydı. nöbet tutan hocalar, duvardan bir saniyede atlayabilen 7-8 öğrenci ve kaçış anında gaza getirip ilk atlayan legend arkadaşlar. çok güzel günlerdi

yeri doldurulamayacak şey kaçıp rapor aldıktan sonra 5 kişi dota 2 oynamak

(bkz: duvardan atlarken pantolonu patlatmak) başına gelmeyen yoktur.

lisedeyken "bugünü kendime tatil ilan ediyorum" diyip yaptığım hareketti

okuldan kaçıp arkadaşlarla otostop çekmiştik ve milli eğitimde çalışan bi memur durmuştu.. hayattaki şansım bu kadar

10.sınıfta son 2 dersimizin edebiyat olması ve boş olması durumunda yapmaya kalktığımız ve binanın her iki merdiveninden (bkz: h şeklinde bina mimarisi) inişte de aynı müdür yardımcısına yakalanmamız ve son şansımızda arkadaşın zoruyla kızlar tuvaletine saklanmamız ve aynı arkadaşın (bkz: mal) yüzünden hocaya yakalanmamızı sağlamasını gerektiren olay. sonuç olarak ne şerefsizliğimiz kaldı ne mallığımız ne de sapıklığımız

biz telleri kesmiştik.

kaçarken o tellerde az pantolonumu yırtmadım. bir ara sürekli uyarı almama rağmen kaçmaya devam ettiğim için disipline gidip kınama cezası almıştım. bundan acayip zevk alıyordum. yine olsa yine yaparım.

lise hayatım boyunca bir kere bile okuldan kaçmadım. bütün derslerden kaçma istediğimi üniversiteye saklamışım. derslere adam akıllı gitmeden dönemi bitirdim.

hiç yapmadığım bir faaliyettir. çünkü devamsızlığım babama mesaj olarak gidiyordu. bende bir anlamı yok haberleri olacaksa dedim kaçma gereği duymadım. 3 yıl boyunca mal mal okula gittim geldim canım gitmek istemediğinde de gidip rapor aldım. şimdi de sürekli evde oturup ders çalışıp inekliyorum. hayat çok bok.

bizim okuldan kaçmak çok kolaydı (bkz: sivas fen lisesi) hatta otobüs durağında beklerken coğrafya hocasının bizi alıp çarşıya bırakmışlığı var. kaçıp kaçıp nargile içmeye giderdik hey gidi günler.

bizim lisenin arkası saray. sarayın bahçesine de rahatça çıkıyorsun zaten. kaçmak gibi bir dert yok. elini kolunu sallaya sallaya, güvenliklere el sallayarak gülümseyerek geç git. mis gibi tabi ama hal böyle iken kaçmakta tat kalmıyor dolayısıyla kaçmıyorsun.

bizim okul dağın başındaydı. (bkz: antalya döşemealtı ) yani kaçınca gidecek bir yer yok o yüzden önlem de yok isteyen istediği gibi kaçıyordu.

ben petrol tankeriyle kaçtım siz ne diyorsunuz, çok güzel dostluklar edindim. o güzel anlar aklıma geldi, hüzünlendim..

benım hıc atraksiyonlu kacma anım olmadı la. ogle tatilinde veya canım isteginde cantamı alıp on kapıdan cıkıyordum. soran olursa da dersim bitti diyordum kımse de bisey demiyordu. 3000 ögrenci vardı her sınıfın dersi farklı saatte bitiyordu aq. evdekıler niye erken geldin dediklerinde ders erken bitti diyordum gec kaldıgımda da ders gec bitti diyordum. kimse irdelemiyordu aq :d

okulumuz her konuda dehşet disiplinliydi hiçbir şekilde girdikten sonra çıkış yapılmıyordu(aile gelip almadığı sürece). biz de bir sıkılmışız bir sıkılmışız ki anlatamam. nasıl kaçsak diye düşünürken aklımıza spor salonundaki kayıp eşya dolabı geldi. oradan birkaç eşofman bulup üzerimize geçirdik çıkarken öğrenci olduğumuz anlaşılmasın diye (nasıl zekiyiz allah kahretsin). neyse giydik tam çıkıcaz arkamızdan müdür yardımcısının sesi "hey!". sonrası hüsran...

ah ulan metin2 ahhh 19,5 gün devamsızlık yaptığım o günler. yine olsa yine yapardım lisede en güzel günlerini bi internet kafede geçirmiş biri olarak söylüyorum ki o kadar da kötü bi şey değil. hiç devamsızlık yapmayıp onur belgesi de alamayan arkadaşlarımdan farkım olmalıydı zaten. (bkz: metin2 oyunu) (bkz: silkroad oyunu) (bkz: knight online oyunu)

okuldan zar zor kaçtık arka tarafın teli keserek sonra sahil yaptık içtik gezdik ne güzel sonra arkadas otostop çekelim dedi kanımız hızlı akıyor ya çektik koca memlekette gele gele sivil polis denk geldi ... onu da telsizi ötünce anladık tabi iş işten geçti adam hadi gençler hangi okul dedi müdüre teslim etti. saygıyla anıyorum o arkadaşımı...

annemi arar okuldan kaçacağımı söyler ve okuldan kaçardım (bkz: çünkü neden yapmayayım)

sınıf 34 kişi kaçacaksak hep birlikte kaçarız ki yok yazmasınlar diye. bugün yine kaçıyoruz 34 kişi çantaları almış hoca kesti önümüzu diyalog aynen şöyle; -nereye gidiyosunuz +maça hocam -aksam babanızın arayacam + siz çaldırin hocam o sizi arasın size yazmasin.

birgün kimyadan sınavımız vardı sınav birden iptal oldu o gazla topluca kaçtık beş arkadaş falcıya gittik not: falcının dediği hiçbir şey çıkmadı

kapidaki güvenlikler ve güvenlik kameraları sağolsun etekle duvarlara tırmandığımı çorabımı yırttığımı bilirim, bence müdür kameradan gördüyse bile çabamızı takdir edip gelmemiştir jsjd küçük aksiyonlar ve güzel anılar

bizim okulun şehrin baya dışındaydı yürüyerek kaçardık o yüzden . müdür arabası ile gelip herkesi toplardı işsiz

11. sınıfta her ay 5-10 kere yaptığımız eylem. çarşıya otostop çekmek parasından değil zevk işine dönüşmüştü artık. r.i.p--> "herkes kaçarsa yok yazılmayız" şimdi onun yerini kanka imza atsana aldı

yurtta uyuduğum halde bu sebeple disipline gitmişliğim vardır. bizim tayfa olduğunu gören hoca isim almamışm daha sonra başıma patladı

bizim okulumuz etrafı kafelerle çevrili nehirimsi bir su yolunun yakınlarındaydı (hala hangi kategoriye giriyor bilmiyorum ) okulda da bir iki güvenlik vardı . selam verir giderdik . kimsede bişey demezdi . (bkz: akarçay) (bkz: ilk aydan devamsızlık hakkı biten öğrenci )

bizim bi arkadaş kaçmıştı ama ilginç bir durum söz konusu. çocuk okulun arka kapısından tüyerken ön kapıdan babası girmişti içeri, hocalarla konuşmaya gelmiş adamcağız. bize arkadaşı sorunca hepimiz birbirimize baktık önce, sonra beyaz bi yalan söyledim ben de. (bkz: şans ile şanssızlık arasında kalmak)

okuldan kaçıp kaçıp aşık veysele buz patenine giderdik. çünkü ders bitiminde gelmeye kalksak kapanmış oluyordu bizde bunu yapıyorduk. müdür yardımcısı bıkmadan evi arıyordu her defasında. ve ben her defasında "ders önemsizdi buz patenindeydim" deyip işten sıyrılırdım. ailem patene olan düşkünlüğümün farkındaydı allahtan. yine olsa yine buz patenine giderim.

lise hayatım boyunca hiç yapamadığım ve pişmanlık duyduğum şeydir. sadece bir kereligine lise sonda derslerimiz boş olduğu için arkadaşlar bisiklet kiralayalim diye bir teklifte bulunmuştu. ben de annemi arayıp "anne ben okuldan kaçabilir miyim arkadaşlar ısrar ediyor" demistim. tüm kaçış anım bundan ibaret

cuma namazı diye çıkıyorum. 4 saat boyunca oh. kızılay, bahçeli..

biraz cesaret birazda çeviklik ve birazda üst sınıf deneyimi isteyen ilk başta adrenalinli fakat sonrasına rutin haline gelebilen eylem

bir ara o kadar kaptırmışım ki 9. sınıfı bir kez daha okudum.pişman degilim (bayrampaşa tuna lisesi)

lan bugün elimizde sigaralar 29 kişi yakalandık kaçarken yakalansanız ne yazar. bu yürekli yiğitler ellerinde sigarayla iphone 7 plusın çift kamerasına poz verip 50 telelik makbuzlarını alıp sınıflarına döndüler....

bir 99lu dıramıdır elini attığı herşeyi kurutmak (bkz: 99lular liseye geçince devamsızlık 10gün oldu. )

okuldan hafif yağmurlu, soğuk bi gün kayıcaksın sonra samimi cafelerden birine gideceksin orda soğukta sıcacık çay bardağına ellerini sararak sigaranın tadına varacaksın sohbet muhabbet.. bunu yaşamadan üniversiteye geçmeyin

bizim okul hapishane gibi olduğundan her kaçış prison break tadında olurdu asdadasadad

lisede okuldan kaçtık da ne oldu. mezun olunca açıkta kaldık. sonra dershaneye gittik baktık ki değişen bişey yok yine kaçıyoruz. ama yine de üniversite kazandık sorun bende değil sınav sisteminde.

kapıdan çıkardık

size ilk kaçma anımı anlatıyım.9.sınıftayken yanimda 11 den bi abi var kaçmayı planlıyoruz. lise e5 in kenarında lisenin bahcesindeyiz elimizde cantalar var ,uzaktan kepçenin geldiğini gördük ,yakınlasinca birden koşmaya basladık.adamin önüne durup otostop çektik oda mecburen bizi aldı.bizi merkeze kadar attı.o 8 km lik yol bize yarım saati buldu kepçeyle.sonra gittik bi kahveye cay sigara derken okulun maçı vardı sonrada ona gitmiştik

kaçardik hem de topluca kaçardik. ben kaçtıkan sonra babama haber verirdim o başka.

hiç kaçmadım. kaçınca yapacak bir şey yoktu.

lise sonlarina dogru pek tat vermiyor okulda kaliyordum

elimizi kolumuzu sallayarak çıkardık güvenlik yüzümüze bile bakamazdı. hani anlatabiliyomuyum

genel olarak kactigimda eve geliiiirdim boyle de bi manyagim iste. gelir uyurdum aksama kadar

ilk ve son girişimimde eteğim yırtılmıştı. zaten bir daha da cesaret edemedim... hala içimde uktedir.